بر آسمان من بی ستاره آذین باش
تو ای لطافت سبزینه های فصل بهار
بروی در من وبر سنگواره آذین باش
دلم ترانه ی خط خورده ای است ای همه شعر
براین کتابچه ی پاره پاره پاره آذین باش
به حاصل همه عمرم که خرمنی درد است
بزن تو آتشی و با شراره آذین باش
اگرچه نام تو در شعرهای من جاری است
بیا برای دلم بی اشاره آذین باش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر